پیوستها
پيوست ج
( الزامی - عملکردی)
روشهاي آزمايش براي آزمون نوعي
ج - 3 - 2 - 4 تعيين مجموع جرم مجاز
ج - 3 - 2 - 4 - 1 انرژي جذب شده توسط ترمز ايمني
براي محاسبه از علائم زير استفاده ميشود :
(P+Q)1 مجموع جرم كابين (kg) و ظرفيت مجاز كابين (kg) (براي تعريفPوQ به بند 4 مراجعه شود.
V1سرعت عملكرد گاورنر (m/s)
gn شتاب ثقل استاندارد در سقوط آزاد (m/s2 )
k,k1,k2 جذب شده توسط بدنه اصلي ترمز ايمني (J) (از نمودار بدست مي‌آيد)
در محاسبه مسافت سقوط آزاد، بايد در حداكثر سرعت درگيري گاورنر طبق بند 9-9-1، برحسب متر، از فرمول زير استفاده نمود .
h= V12/2gn + 0.10 + 0.03 (m)
(m) 0.10 مربوط به مسافت جابجايي در اثناء زمان عكس العمل است.
(m) 0.03 مربوط به جابجايي در حين گرفتن لقي بين قطعات ترمز و ريل‌هاي راهنما مي‌باشد.
مجموع انرژي كه بوسيله ترمز ايمني قابل جذب است عبارتست از :
2K=(P+Q)1 x gn x h
یا
(P+Q)1= 2K / (gn x h)
عدد 2 بعنوان ضريب اطمينان در نظر گرفته ميشود.
ج - 3 - 2 - 4 - 2 مجموع جرم مجاز :
الف - چنانچه تغيير شكل از حد كشساني(الاستيك ) تجاوز نكند:
مجموع جرم مجاز برحسب كيلوگرم از فرمول زير بدست مي‌آيد:
(P+Q)1= K / (gn x h)
K از طريق مجموع مساحت تعريف شده در بند ج - 3 - 2 - 3 - 2 (الف) محاسبه شود.
ب - چنانچه تغيير شكل از حد كشساني بيشتر شود :
دو محاسبه بصورت زير بايد انجام شود كه يكي از آنها بايد متناسب با درخواست متقاضي باشد.
1- محاسبه k1 با مجموع مساحت تعريف شده در بند ج - 3 - 2 - 3 - 2 (ب)(1) انجام ميشود و عدد 2 بعنوان ضريب ايمني پذيرفته شده و جرم كلي مجاز برحسب‌كيلوگرم (kg) مطابق فرمول زيربدست مي‌آيد:
(P+Q)1= K1 / (gn x h)
1- محاسبه k2 بامجموع مساحت تعريف شده در بند ج - 3 - 2 - 3 - 2 (ب)(2) انجام ميشود و 3.5 بعنوان ضريب ايمني مجموع جرم مجاز طبق فرمول زير مي‌باشد.
(P+Q)1= 2K2 / (3.5 x gn x h)
ج - 3 - 2 - 5 بررسي تغيير شكل بدنه اصلي و ريل راهنما
چنانچه تغيير شكل قطعات قفل كننده (فكهاي ترمز ايمني) در بدنه اصلي يا ريل‌هاي راهنما به قدري زياد باشد كه موجب اشكال در آزاد نمودن ترمز ايمني گردد مجموع جرم مجاز بايد كاهش يابد.
ج - 3 - 3 ترمز ايمني تدريجي
ج - 3 - 3 - 1 نمونه آزمون و مشخصات
ج - 3 - 3 - 1 - 1 متقاضي آزمون بايد مقدار جرم مجاز (P+Q) را بر حسب كيلوگرم و سرعت درگيري گاورنر برحسب متر برثانيه را مشخص نمايد. در صورتيكه ترمز ايمني (پاراشوت) براي جرمهاي مختلف مورد تأييد قرار مي‌گيرد متقاضي آزمون بايد مقادير آنها را تعيين نموده و بعلاوه مرحله‌اي بودن يا پيوسته بودن تنظيم را مشخص نمايد.
يادآوري :
متقاضي آزمون بايد جرم تعليقي (برحسب كيلوگرم) را با تقسيم نيروي ترمز پيش بيني شده (برحسب نيوتن) به عدد 16، به منظور دستيابي به شتاب كند شونده معادل n g 0.6 انتخاب نمايد.
ج - 3 - 3 - 1 - 2 يك مجموعه ترمز ايمني كامل نصب شده بر روي يك سطح افقي باندازه‌هاي مشخص شده توسط آزمايشگاه، به انضمام تعدادي كفشك ترمز كه براي تمام آزمونها ضروري است بايد در اختيار آزمايشگاه قرار داده شود.
تعدادي از سري كفشكهاي ترمزي لازم براي تمام آزمونها بايد پيوست گردد. همچنين براي آزمون ريل راهنما، متقاضي بايد طول مشخصي از ريل راهنما كه توسط آزمايشگاه تعيين شده را ارائه كند.
ج - 3 - 3 - 2 آزمون
ج - 3 - 3 - 2 - 1 روش آزمون
آزمون بايد در حالت سقوط آزاد انجام شود. اندازه‌گيري‌ها بايد بصورت مستقيم و يا غيرمستقيم در موارد زير به عمل آيد:
الف - ارتفاع كل سقوط
ب - اثر ترمز روي ريل‌هاي راهنما
پ - مسافت لغزش طناب فولادي گاورنر يا وسيله‌اي كه به جاي آن بكار رفته است.
ت - مجموع طول حركت اجزاي ارتجاعي
اندازه‌هاي الف و ب، بايد بعنوان تابعي از زمان ثبت شود. موارد زير هم بايد بدست آيد:
ث - ميانگين نيروي ترمز
ج - بزرگترين نيرو در لحظه ترمز
چ - كمترين نيرو در لحظه ترمز
ج - 3 - 3 - 2 - 2 نحوه آزمون
ج - 3 - 3 - 2 - 2 - 1 گواهي ترمز ايمني كه براي يك جرم خاص به كار مي‌رود
آزمايشگاه بايد 4 آزمون با جرم كلي (P+Q)1 را انجام دهد. بايد فرصت داده شود كه دماي قطعات اصطكاكي بتواند پس از هر آزمون به دماي اوليه برگردد.
در اثناي آزمونها چندين سري از قطعات اصطكاكي ممكن است بكار رود. به هر حال هر سري از قطعات بايد بتوانند در موارد زير عمل كنند:
الف - سه نوبت آزمون، در صورتيكه سرعت نامي از V≤ 4 m/s تجاوز نكند .
ب - دو نوبت آزمون، در صورتيكه سرعت نامي بيشتر از V≥ 4 m/s باشد .
ارتفاع سقوط آزاد بايد براساس حداكثر سرعت درگيري گاورنري كه ممكن است براي ترمز ايمني بكار رود محاسبه گردد.
درگيري ترمز ايمني بايد بوسيله ابزاري كه دقيقاً مطابق با سرعت درگيري گاورنر تنظيم شده است ، انجام گيرد.
يادآوري :
بعنوان مثال براي فرمان عمل درگيري مي‌توان از يك طناب فولادي كه كشش آن دقيقاً محاسبه شده است استفاده نمود به اين ترتيب كه طناب فولادي مذكور در داخل شياري قرار داده شود كه بتواند با اصطكاك داخل آن بلغزد، عمل اصطكاك بايد مشابه عمل اصطكاك روي طناب فولادي گاورنر متصل به ترمز ايمني باشد.
ج - 3 - 3 - 2 - 2 - 2 گواهي ترمز ايمني كه براي چند جرم مختلف به كار مي‌رود .
تنظيم مرحله‌اي ياتنظيم پيوسته: يك سري از آزمونهابايد براي حداكثرمقدار ويك سري براي حداقل مقدارانجام‌شود.
متقاضي بايد يك فرمول يا يك نمودار كه نشان دهنده تغييرات نيروي ترمز بعنوان تابعي از يك پارامتر انتخابي باشد، را ارائه نمايد.
آزمايشگاه بايد به وسيله ابزار مناسب (در صورت نبودن روش مناسب با سومين سري از قطعات اصطكاكي با استفاده از روش درون يابي عمل شود) اعتبار فرمول پيشنهادي را مشخص كند.
ج - 3 - 3 - 2 - 3 تعيين نيروي ترمزي در ترمز ايمني
ج - 3 - 3 - 2 - 3 - 1 گواهي ترمز ايمني كه براي يك جرم خاص به كار مي‌رود
در ترمز ايمني كه براي يك جرم خاص و ريل مشخصي تنظيم شده است، نيروي ترمزي ، معادل متوسط ميانگين نيروهاي ترمز كه در خلال آزمون بدست آمده، مي‌باشد. هر آزمون بايد روي قسمت استفاده نشده‌اي از ريل راهنما اعمال گردد.
بايد بررسي شود كه ميانگين مقادير فوق بايد در محدوده 25% ± مقادير نيروي ترمزي تعريف شده فوق قرار داشته باشد.
يادآوري :
آزمونها نشان داده است‌كه چنانچه چندين آزمون متوالي بر روي يك قسمت از ريل راهنماي ماشينكاري شده انجام شود ضريب اصطكاك بطور قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌يابد. كاهش ضريب اصطكاك به تغييرات سطح ريل در اثناء عملكردهاي متوالي ترمز ايمني مربوط ميشود.
معمولاً در يك مجموعه، عملكرد اتفاقي ترمز ايمني مي‌تواند در يك محل استفاده نشده رخ دهد. ضروري است اين مطلب مورد توجه قرار گيرد كه ممكن است ميزان نيروي ترمزي در قسمتي از ريل راهنما كه قبلاً عمل ترمز روي آن انجام گرفته است نسبت به قسمت استفاده نشده داراي مقدار كمتري باشد و در اين صورت مسافت لغزش از حالت عادي بيشتر ميشود.
همچنين هرگونه تنظيمي كه باعث كم شدن شتاب منفي در آغاز شود مجاز نميباشد.
ج - 3 - 3 - 2 - 3 - 2 گواهي ترمز ايمني براي جرمهاي مخ
نظرات شما عزیزان:
نویسنده: 
